నా జీవితంలో చాలామటుకు, ప్రభుత్వం పని మన సమస్యలన్నిటినీ తీర్చడమేనని అనుకునేవాడిని. నేనెప్పుడూ ప్రభుత్వం అంటే అనంత సంపద, శక్తితో, మంచి చేయటానికి చాలా సామర్థ్యం కల ఒక అద్భుత శ్రేయోభిలాషి అనుకునేవాడిని. నిజమైన ఫలితాలు అనుకున్నదాని కన్నా చాలా రెట్లు తక్కువగా ఉన్నా, సానుకూల మార్పు రావటానికి ప్రభుత్వమే పరిష్కారం అని నమ్మేవాడిని.

భాగం 1, భాగం 2 లో చూసినట్టు, 10 కోట్ల కుటుంబాలకి 5 లక్షల బీమాను ఇచ్చే స్కీం అయిన జాతీయ ఆరోగ్య సంరక్షణ స్కీం, ప్రాథమికంగా పన్ను కట్టేవారినుంచి పేదవారికి ప్రభుత్వం ద్వారా డబ్బుల్ని రవాణా చేసే పథకం. దీనివల్ల బిజెపి నేరుగా ఎన్నికల లాభాలను పొందుతుంది. దీనికి చేసే భారీ ఖర్చుల ప్రభావం వచ్చే ఏళ్ళలో ఎప్పుడో కన్పిస్తుంది, కానీ ఆ పాటికి లోక్ సభ ఎన్నికలు అయిపోతాయి, ఫలితాలు వచ్చేస్తాయి. అయితే, ఆరోగ్యకరమైన భారతీయులను తయారుచేసే ఆశయాన్ని ఎలా సాధించాలి?

ఒక దేశం సంపన్న దేశంగా మారాలంటే, ఆ దేశంలో నివసించే ప్రజలకు కేవలం రాజకీయ స్వాతంత్ర్యత ఉంటే చాలదు, ఆర్థిక, వ్యక్తిగత స్వేచ్ఛ కూడా అవసరం. కానీ భారతావనిలో ప్రజలకు సంపూర్ణ స్వేచ్ఛ లేదు... దానికి కారణాలు అనేకం. బ్రిటిష్ పాలకులూ, దేశ స్వాతంత్యం వచ్చాక భారత పరిపాలకులూ ప్రజలకు సంపూర్ణ స్వేచ్ఛ ఇచ్చేందుకు ఇష్టపడలేదు. ఆ సంపూర్ణ స్వేచ్ఛను నయీ దిశా ప్రజలకు అందిస్తుంది.

గతంలో నేను బీజేపీకి, ప్రధానమంత్రికి నా సహాయ సహకారాలు అందించాను... ఎవరైనా ఇప్పుడు నన్ను అడగొచ్చు నేనిప్పుడు వారికి వ్యతిరేకిగా మారానని. దీనికి నేను సమాధానం చెబుతాను.

వారంతా స్వాతంత్ర్య భారతావనికి విలన్ల వంటి వారు. భారత దేశ పేదరికానికి, పిసినారి తనానికి మూల కారణాలు వారే. వారు మనల్ని నిరక్షరాస్యులుగా, ఆకలితో, నిరుద్యోగులుగా మార్చారు. వారంతా ఒక్కటై దశాబ్ధాలుగా తొంభై శాతం మన సంపదను దోచుకున్నారు. మనం పది రెట్లు శ్రీమంతులం అయ్యే అవకాశాన్ని అడ్డుకున్నారు. వాళ్లు ఎవరో కాదు... భారత రాజకీయ నాయకులు. వారి గడువు ముగిసింది.